In 1230 werd het 'Prinselijk Begijnhof Ten Wijngaarde', zoals het Begijnhof eigenlijk heet, gesticht. De Begijnen zelf zijn echter reeds lang vervangen door Benedictinessen, soms te bewonderen in de 15e-eeuwse kledij. In het begijnhuisje naast de poort is een museum ingericht, waarin u kunt zien hoe de Begijntjes hier vroeger leefden. De toegangspoort van het begijnhof dateert uit 1776. Ook de meeste huizen dateren uit de 17e en 18e eeuw. Het Sint-Elisabethskerkje is nog gedeeltelijk 13e eeuws. Het heeft echter ook een bewogen geschiedenis. Ten tijde van het Calvinistisch bestuur in Brugge werd het tot hooischuur gedegradeerd. In 1584 brandde het volledig af, waarna de herstellingen er een sober, laatgotisch gebouw van maakten. Een eeuw later volgende een veel drastischere, barokke verbouwing, waarbij oa de zijbeuken werden verhoogd. Het dak wordt met een dakruiter bekroond. Rond 1930 werd het begijnhof (bij gebrek aan begijnen) een klooster. Hanne Volkaerts: Het begijnhof : 1245 Binnenin zien we allemaal begijnenhuisjes rond een plein (gras met bomen), het plein was de ‘bleekwei’, de was werd daar gebleekt. In België zijn er 23 begijnhoven : vb in : Antwerpen,Leuven, Kortrijk, Diksmuide, Sint-truiden, Sint-Amandsberg,.. Begijnhoven werden gesticht vanaf de 13e eeuw. Begijnen waren GEEN zusters, ze legden wel de gelofte van kuisheid en gehoorzaamheid af maar NIET die van armoede. Het waren meestal rijke dames die vaak nog een eigen huis buiten het hof hadden (ze verhuurden dit). Ze mochten ook nog trouwen. De bazin was de grootjuffrouw (In brugge woonde zij in het huis op het hoekje, met het mariabeeld) Er was ook mannelijke controle (door een priester). Dit was volgens de mannen nodig omdat de vrouwen niet te veel macht mochten hebben. Nu is er in Belgie nog 1 begijn, in Kortrijk. In Brugge zijn er nu de Zusters Benedictijnen. Ze verdienen hun inkomen met een hotel. Ze hebben ook eigen kruidentuinen, een boomgaard… Ze zijn met 70 vrouwen. (Er is een wachtlijst!) Vroeger waren er in Brugge 2 begijnhoven, het ene is gesloopt, daar staat nu het gerechtshof. Aan het einde van het huidige begijnhof is er een museum, het begijnenhuisje. ’ T Begijnhof heeft een mooie ingangspoort met daarop de patrones Heilige Elizabeth.(met 3 kronen) En er staat op : ‘Sauve Garde’ dwz. Veilig verblijven. Buiten het begijnhof is er het huis van de pastoor (eerder al vermeld) '

elsje devroye: 'Ik woon in het Begijnhof. De laatste Begijn is dood. Het kan wel zo zijn dat er 70 vrouwen wonen, maar een 15-tal zijn kloosterzuster...uit uw eerder schrijven is dat niet duidelijk.Als je wilt weten hoe het is om hier te wonen, moet je maar eens op bezoek komen en dan kan je een kijkje nemen achter de schermen. Met een knipoog...'

elsje devroye: 'In het Begijnhof wonen nog maar 7 kloosterzusters. Hun functies zijn verdeeld. Zo is de vervangende overste een echte feeks. Je kan er als alleenstaande vrouw op de wachtlijst komen om er te wonen doch die lijst wordt niet gevolgd. Een vriendin van me gaf 50 Euro om voorrang te krijgen met wonen en toch woont ze er -na 10 jaar- nog niet. Ze zal er ook nooit wonen. Als je daar niet ziek bent bij binnenkomen, dan word je het wel. De zuster verantwoordelijk voor de gebouwen dementeert. Er zijn nog maar 3 zusters die er te goed te been zijn. Ze zitten er voor de show, voor het plaatje en natuurlijk voor de huurgelden die zoet binnen vloeien en voor de orde der Benedictinessen is. Ik heb mijn huurwaarborg van deze zusters van goede wil moeten opeisen met een vrederechter. Die zei dat de nonnen hun eigen rekeningen moeten betalen en dat niet op mij moeten verhalen. Ze moesten het stante pedo betalen en nog heeft het dan drie maanden geduurd eer ik het had. Ze zitten er voor de show, de macht, wat met het geld samen gaat. Ze zijn al wel verbeterd want vroeger was je verplicht om er naar de kerk te gaan. Vroeger kreeg je zelfs geen sleutel van de poort en was het de portierster die je binnenliet. De portierster woonst er groot, mooi en gratis en toch gaf ze haar job door aan mijn bovenbuur. Die deed dan altijd om 6u30 de poort open. Elke morgen vertrok ze met het nodige lawaai zodat ook ik, haar onderbuur, wakker moest worden. Je kan wel zeggen: Als je er niet goed woonde, waarom verhuisde je niet? Daar is geld voor nodig en dat had ik niet. Foei. Foert. De kerk. Hoe lang moeten die machtspelletjes nog duren? '

Geert Wyngaert (met een knipoog): 'Heeft het met mijn naam te maken, ik weet het niet, maar ik vind dit het prachtigste plekje in Brugge!'

Robert Spruyt: 'Machtig, ik kan het moeilijk verklaren maar telkens ik in dat kleine kerkje (wil zeker niet oneerbiedig zijn) kom voel ik een warme gloed van welbehagen en rust, vrede misschien wel een vluchtweg uit dat jachtige leven. Ik ben niet echt katholiek opgevoed wel communie enzo maar dat is allemaal wat verwaterd en ja, als er mensen rondom mij zijn die pijn of erger nog hebben zoek ik steun bij God op mijn wijze. Ik weet niet meer hoe het volgens het boekje moet maar weet zeker dat de Heer mij verstaat en meestal voel ik het als een verlossing als ik met deze wijze man praat, ik voel mij welkom op het begijnenhof en telkens ik een kaarsje aansteek weet ik dat ik een stap dichter ben bij al die mensen die ik lief heb.'

Henk Perk: 'Reeds 3 keer in Brugge geweest voor enkele dagen. Echt genieten van de schoonheid die Brugge je bied.Een bezoek aan het Begijnhof is echt de moeite waard.Trouwens ook de Halve Maan moet je niet vergeten.'

elsje devroye : 'Mooi hof...achter het privé-deurtje van nr. 18 hangt sinds dit voorjaar een fietsslot aan de regenpijp van het huis 18. Dit is omdat de mevrouw die boven woont het niet kan hebben dat mevrouw die op het gelijkvloers woont, sporadisch het regenwater -uiteraard van het gemeenschappelijk dak- opving, met behulp van de klep. Eerst lijmde ze die dicht en daarna heeft ze er een slot rond gehangen en de zusters Benéditinessen vinden dat goed zo, tot grote ergernis van de vrouw op het gelijkvloers. De voortuin zou (mondeling)toegewezen zijn aan bovenbuur, waardoor die vermeent alle controle te mogen hebben op het bezoek van de onderbuur, want haar bezoek moet uiteraard door die vootuin. Het lijdt tot conflicten die zelfs al tot handgemeen zijn uitgedraaid toen onderbuur verzocht dat fietsslot weg te halen. Ook de controle op het bezoek in de achtertuin is zwaar en wordt overgedragen aan de zusters. Mede met hulp van de spionage van de vrouwen in huisnr. 17 weten de zusters wie in 18 op bezoek komt en hierover was al een telefonische klacht van de zusters. Voor de rest is het er leuk wonen.'

elsje devroye: 'Drie jaar heb ik in dat Begijnhof gewoond. Je huurt aan een vzw doch je lijdt onder het juk van de zuster overste. Drie jaar werd ik gepest,met steun van de zusters, door bovenbuur (zuster van een meneer pastoor)Nachtlawaai en andere pesterijen.Een beerputruimdienst stond onverwachts aan mijn deur. Aangezien hierover niets werd afgesproken, was ik niet thuis. Omdat ik de rekening van 320 Euro voor de mislukte interventie niet betaal, krijg ik mijn huurwaarborg NIET terug. Het Begijnhof oogt mooi
doch er heerst een wrede sfeer. Wat wil je? Bekrompen vrouwen en achter gesloten poorten.'

Français
English