Deze kerk heeft een romaanse oorsprong, en is de oudste in België met een dubbele westertoren. De voornaamste getuigen uit die periode zijn de twee westertorens, de basis van de vieringtoren en de onderbouw van het transept. Een van beide westertorens heeft een 15e eeuwse, gotische, met hogels versierde torenspits uit Balegemsteen. Beide westertorens tellen 6 verdiepingen, waarbij de bovenste twee versierd zijn door blinde vensters en versieringen in de boogvelden onder de rondbogen. Opvallend zijn ook de dubbelvensters met deelzuiltjes in het midden. Het schip en het koor werden herbouwd in de 13e eeuw, de kooromgang met de straalkapellen dateren uit de 15e eeuw. In de 18e eeuw kreeg de kerk een merkwaardige, barokke westgevel tussen de nog romaanse torens. In 1870 werd deze door Van Assche terug naar een neoromaanse constructie omgezet, met een boogfries. Het interieur is sober. Er is een Franse sacramentstoren uit de renaissance in zwarte en witte marmer en koper. Het hoofdaltaar dateert uit 1657, het koorgestoelte en de communiebank zijn van rond 1830. Er zijn verscheidene barokke biechtstoelen. Er hangt een interessante collectie schilderijen, vooral uit de 17e eeuw. Als schilders noemen we Gaspard de Crayer, Roose, Jan Boeckhorst en Jan van Cleef. Er zijn ook beelden te zien van K. van Poecke, zoals het praalgraf van de beroemde, Kortrijkse verloskundige Jan Palfijn.

Français
English