Deze driebeukige kerk is vrij typerend voor de Maasgotiek. Ze werd rond 1500 opgetrokken uit mergelsteen. De westertoren is het oudst en dateert nog uit de 14e eeuw. Tijdens de 18e eeuw werden 2 sacristiën bijgebouwd.

Sinds 1932 de nieuwe, neogotische Sint-Theresiakerk af was, is de kerk niet meer als gebedshuis in gebruik. In 1935 werd ze echter beschermd, en in 1972-1973 volgde een renovatie. Tegenwoordig doet het gebouw dienst als museumkerk.

Vooral het interieur draagt de kenmerken van de Maasgotiek. De verhoudingen komen 'gedrukt' over. De kalkstenen zuilen dragen met waterplanten versierde kapitelen. Opmerkelijk is ook dat de 'armenbank' (een kalkstenen zitbank langs de muren van de zijbeuken) nog aanwezig is.

Het interieur herbergt een aantal 17e eeuwse schilderijen en altaren. Het hardstenen wijwatervat is 16e eeuws. Er zijn tevens enkele grafstenen uit de 17e en 18e eeuw. Op het kerkhof staan ook nog 4 17e eeuwse grafkruisen.

Opgravingen brachten aan het licht dat dat er vroeger een romaanse kerk stond.

Hille Morel van Mourik: 'In deze kerk is de serie de Bokkerijders opgenomen'.

Français
English