Frits Schetsken: 'Deze neo-romaanse kerk, volgens het jaartal op het portaal uit 1901, heeft enkele voorgangers gehad, want deze parochie is al behoorlijk oud, begonnen als een soort 'faubourg' buiten de Naamse stadswallen. In 1153 komt de Luikse bisschop Henri de eerste Sint-Nicolaaskerk hier inwijden, want op dat moment bestaat er nog geen bisdom Namen. Henri maakt er meteen een productieve dag van, hij wijdt ook de kapel van Grands Malades in, een paar kilometer stroomafwaarts, die dan de bidplaats van een melaatsenkolonie is - inderdaad 'grands malades'. En het is hier toch al geen ideale omgeving voor wie gezond wil blijven, want op enkele boogscheuten afstand staat sinds 1349 in Herbatte een Sint-Rochusgasthuis, waarheen de Naamse burgers iedereen sturen die besmet is met de pest, die dat jaar in de streek woedt.

Wanneer de Franse vestingbouwer en generaal Sébastien Le Prestre, seigneur de Vauban - zeg dus maar Vauban - hier in 1695 met zijn troepen een aanval doet op de citadel, moet deze wijk het ontgelden en wordt die eerste kerk met veel omringende huizen in puin herschapen. Men blijft niet bij de pakken neerzitten, op 10 september 1696 wordt alweer de eerste steen voor een nieuw kerkgebouw gelegd. Maar dat heeft, gezien het recentere bouwwerk op de foto, evenmin stand gehouden.

Sint-Nicolaas lijkt voor hedendaagse lieden hier een aanhanger van Hitler, maar hij strekt zijn arm natuurlijk uit naar de doorgaans arme parochianen van deze volkswijk. Enige overtuigingskracht zal van pas komen om veel volk in de kerk te krijgen, want iets verderop in de straat zit een Turks café en Saint-Nicolas is vandaag de meest multiculturele buurt van Namen. Maar een beetje schipperen is Nicolaas natuurlijk niet vreemd, als patroonheilige van de schippers. '

Français
English