Woontoren van een burcht. Wanneer er later meer verdedigingsbuitenwerken kwamen aan de burcht (zoals muren met waltorens en poorten en grachten) moest de donjon soms plaats ruimen voor een zalencomplex. Tot in de 13e eeuw was de plattegrond meestal rechthoekig, daarna ontstonden veelhoeken of ronde donjons (die waren minder kwestbaar voor kanonskogels). Aan het einde van de Middeleeuwen waren hoge donjons nog moeilijk te verdedigen tegen de steeds krachtigere vuurwapens, waardoor ze dan ook lager werden. Kenmerkend was ook dat er normaal op de begane grond geen vensters of deuren waren. Men moest meestal binnen via een houten ladder of laddertrap binnen.