Dit kasteel bevindt zich temidden van een moeras. Het werd gebouwd in het begin van de 14e eeuw (1312) door Godfried van Hellebeke, een vriend van de hertog van Brabant.
Door erfenis ging het over naar de familie Witthems. Dat was een bastaardtak van de Brabantse hertogen.
Na het beleg van Brusselaars, werd het in kasteel in 1491 hersteld. Dat beleg door de Brusselaars was het gevolg geweest van de steun van Hendrik III van Wittem aan keizer Maximiliaan, bij de opstand van Filips van Kleef - Ravenstein.
Langs Ernestine van Wittem ging het kasteel in de 17e eeuw over naar haar dochter, Beatrix van Cusance, de hertogin van Lotharingen. Later, weer via erfenis, kwamen de Arenbergs, van Merodes en van Grunnes.
Vanaf 1927 werd de ruïne met enige fantasie gerestaureerd door Charles Mertens en Raymond Pelgrims de Bigard.
De 3 hoektorens, rond langs buiten om beter bestand te zijn tegen de inslagen veroorzaakt door vuurwapens, de weergang, de schietgaten, het water, de brug en de dikke muren geven het geheel de uitstraling van een burcht. Het verdedigend karacter van de burcht blijkt ook uit het feit dat iemand die erin zou slagen om de toegangspoort forceren, dat die dan nog een lange, gewelfde gang doormoest. Daar zou die via een werpgat verwelkomd worden op kokende olie, stenen of stukken schroot. Overigens toont de rondgang door het uitstekend bewaarde kasteel aan dat het leven in de Middeleeuwen kil, ruw en onherbergzaam moet zijn geweest.
Johan De Bock: 'Het kasteel speelt ook de hoofdrol in de strip 'De Schat van
Beersel' van Suske en Wiske (Willy Vandersteen, tekende dit voor
weekblad Kuifje)'
Erwin Michiels: 'Een prachtig kasteel, gelukkig behouden zoals het voorzien was, een verdedigingskasteel, zonder franjes (als enige meubel een foltertafel), hetgeen een heel goed idee geeft van het sobere, harde soldatenleven. Het was trouwens als kind een plezier om in te spelen.'
Français
English
  
|
