De westbouw van deze collegiale Sint-Jacobskerk werd opgetrokken in 1155-1173 onder Prins-Bisschop Drogon, als één van de vele Maasromaanse kerken. Ze hing af van een Benediktijnerabdij. De eerste steen van de crypte werd in 1015 gelegd in het bijzijn van Prins-Bisschop Balderik II. Deze werd trouwens op 29 juli 1018 in de crypte begraven. Deze westbouw was een kofferbouw, met aan de twee kanten een vierkante toren, en in het midden een achtzijdige toren. In 1651 werd dit bouwsel echter door de bliksem getroffen, en waarbij één en ander instortte. Uiteindelijk werd het bovenste stuk van de kofferbouw heropgebouwd in baksteen, en kwamen de Romaanse torens niet meer terug. Je ziet nog rondboogvensters en spaarvelden. Binnen is de westbouw erg donker, onder een hoog tongewelf.
Ondertussen hadden er echter al grote wijzigingen plaats gevonden aan de romaanse kerk. In het begin van de 15e eeuw begon men met een gotische bouw. Na enkele jaren vielen deze werken echter stil. Uiteindelijk werden de werken in 1538 voltooid door A. van Mulcken. Zijn zwierige stijl stond op de brug tussen laatgotiek en renaissance. Deze dualiteit bewijst zich bijvoorbeeld in de vermenging van nog laatgotische triforia met drielobtraceringen en vierpasbogen, met daaronder fijne slingers van bladeren (guirlandes) en medaillons die op renaissance wijzen.
Erg opmerkelijk in deze kerk is het ingewikkelde gewelf. Spectaculaire stergewelven, kunstig beschilderd, vloeien over in elkaar. Deze polychrome beschildering benadrukt de ribben, en in de vlakken tussen de ribben vervloeien gotische met renaissancemotieven.
Het koor heeft geen kooromgang. Wel zijn er 5 straalkapellen, een uitzonderlijke combinatie in het Maasland. Het koor wordt verlicht door spitsboogvensters met gebrandschilderd glas uit de 16e eeuw, aan de kerk geschonken door de families de Hornes et de La Marck.
Het noorderportaal werd in 1558-1568 gebouwd. Hier is de gotiek verdwenen om plaats te maken van triomfalistische renaissance door L.Lombart. Deze maakte hier een eigen interpretatie van de triomfbogen uit de Antieke geschiedenis.
Binnen vind je een reeks barokke standbeelden die op sokkels staan die in de bundelpijlers tussen de middenbeuk en de zijbeuken staan. Ze zijn het werk van Jean Del Cour.
Het orgel werd in 1998 vernieuwd. Het bevindt zich in een spectacularie renaissance orgelkast uit 1600.
Voor meer info (Franstalig), zie Fabrice Muller.
Français English
|