Deze vroeg-Gotische kerk (St-Catharinakerk, beter gekend
als Begijnhofkerk of Paterskerk) dateert uit 1294. De financiering gebeurde door de
schenking van de begijn Metula van Niel in 1246 die alles naliet voor de bouw van een
kerk binnen het begijnhof.
Het is een typische driebeukige basilicale kerk.
De kerk werd in de loop der eeuwen verscheidene keren verbouwd en aangepast. Zo
stamt bv. het barokke gewelf stamt uit de 18de eeuw. Ook het
vieringtorentje is uit die tijd.
Deze kerk bevat een aantal interessante kunstvoorwerpen, vooral houtsnijwerk en
schilderijen. Als voornaamste bezienswaardigheden noemen we het 17e eeuwse schilderij
boven het hoofdaltaar (door Gaspar de Crayer), de
preekstoel (uit 1711 van Robrecht Verburgh) in Lodewijk de XIV-stijl,
en het beeld van de Lijdende Christus (geschonken door Anna de Floz, een begijn). Ook
het vermelden waard is de muurschildering uit 1524 boven het
noordportaal.
In 2005 ontvingen wij een anonieme opmerking:
'In de kerk was een schilderij waar mensen met nagels in prikten om weer beter te
worden.'
Wij hebben dit niet kunnen verifiëren.
Frits Berckmans:
'1. Anna de Floz schonk in 1686 de gebeeldhouwde houten nis voor het beeld
Christus op de koude steen, niet het beeld zelf dat anderhalve eeuw ouder is.
2. Het speldenschilderij stelt de marteldood (opengesneden buik, ingewanden
brutaal verwijderd) voor van St.-Erasmus, één van de 14 Noodheiligen. Werd aanroepen
tegen buikkrampen (!) bij kleine kinderen: een speld, die in het lichaam van de
heilige was geprikt, werd gebruikt om de luiers van de baby vast te maken en hem zo
te beschermen tegen onheil. Het schilderij is momenteel in restauratie.'
Monique vanderbeuken: 'Mooi, deze kerk lag heel dicht bij mijn school en wanneer ik
examen had ging ik er 's morgens een kaarsje branden aan de Heilige Antonius, ook
wanneer men iets verloren of kwijt was bad men tot hem en meestal vond je het dan terug
en dan ging je ook een kaarsje branden als dank.'
Français
English
  
| 
