Het bos van Houthulst ('Vrijbus') bevatte een belangrijke kern van het Duitse verdedigingsstelsel. Hier werd dan ook hard gevochten, vooral toen op 28 september 1918 toen de Belgische troepen het bos namen.

Stille getuige van dit oorlogsverleden is het Belgisch militair kerkhof. Dit kerhof werd in 1923 opgericht, en telt 1907 graven (1826 Belgische en 81 Italiaanse).

Vanuit de lucht gezien vormen de graven een Davidster (met dank aan Johan De Jaeger)


Het verhaal van de Italiaanse slachtoffers is bijzonder tragisch. Op 7 juli 1915 valt Italië Oostenrijk aan. Daarbij worden Italiaanse soldaten gevangengenomen. Deze werden als dwangarbeiders ingezet door het Duits-Oostenrijkse leger. In het bos van Houthulst moesten ze de munitie voor de Duitsers op smalspoorwagonnetjes door het bos slepen. Bij het eindoffensief op 28 september werden ze door de Duitsers in de vuurlinie geplaatst. Zij werden daar door de Belgen, hun eigen geallieerden, neergeschoten.

Herman Derave: 'Ik vernam dat de aldaar begraven militairen zeker niet allemaal aldaar zijn gesneuveld. Een aangetrouwd familielid Remi Wils °Leisele in 1883 zou gesneuveld zijn op 28-9-1918 tijden s het bevrijdingsoffensief in Elzendamme-Oostvleteren en pas in 1920 in Houthulst-Vrijbus zijn begraven. Dit Militair kerkhof is mooi onderhouden en geeft een markant overzicht van het bevrijdingsoffensief. Merkwaardig is dat er verschillende militairen behoren tot de Grenadiers waartoe ook Remi Wils behoorde. Hij huwde met Gabriëlle Derave in Houtem. Op het ogenblik van zijn overlijden was zij al een paar maanden overleden aan TBC. Mogelijks heeft de ene van de andere hun laatste dagen niet geweten. Oorlog ! '

joan Martin: 'De opmerking dat de Duitsers de Italianen in de vuurlinie plaatsten op 28 september 1918 in Houthulst klopt niet. De Italianen werden inderdaad als dwangarbeiders gebruikt op diverse plaatsen in West-Vlaanderen vooral rond Roeselare en Izegem, maar bijvoorbeeld ook in Loppem (de plaatselijke baron kreeg een boete, omdat hij hen brood toewierp). Ze zijn gestorven door ziekte en meestal door 'friendly fire' bij beschietingen door de Geallieerden. Ze werden oorspronkelijk niet begraven in Houthulst, maar zijn achteraf hier samengebracht. Er liggen 81 Italianen begraven, waarvan 7 onbekenden. Het is pas in 1915 dat Italië tot het geallieerde kamp toetreedt (eerst waren ze lid van de Entente) in ruil voor territoriale beloftes van de Geallieerden (o.a. Zuid-Tirol). Ze vechten tegen Oostenrijk-Hongarije en zijn in Vlaanderen nooit ingezet. Deze Italianen werden door Oostenrijk-Hongarije krijgsgevangen gemaakt en belanden op de een of andere manier in Duitse handen. '

lucien clauwaert: 'mooi'

Français
English