De gotische Sint-Lambertuskerk brandde in 1730 af. In 1763 werd ze heropgebouwd.

In 1908 werd ze opnieuw helemaal opgetrokken naar de neogotische plannen van Goethals, die enkel de kalkstenen basis van de 16e eeuwse toren behield.

Opvallend aan deze constructie is dat door de afwisseling van rode baksteen met kalksteen en pleisterwerk, de bouwelementen dik in de verf gezet worden. Det geldt met name voor de kruisribgewelven, de spitsbogen tussen de middenbeuk en de zijbeuken van de driebeukige kerk, en de schijntriforia onder de spitsboogvensters van de middenbeuk.

Français
English