De Koninklijke Kapel werd gewijd op 19 februari 1690. Naderhand werd ze de hoofdkerk van Waterloo. De kapel was gebouwd in opdracht van de gouverneur, markies de Castanaga, in classicistische stijl. Hij wilde hiermee van God bekomen dat de toenmalige Spaanse koning Karel (die hier ook baas was) een erfgenaam zou krijgen.

De tekst op het fronton onder de 2 leeuwen verwijst hiernaar: 'Aan de zeer goede en grote God, gewijd aan Sint-Josef en de Heilige Anna, voor de door de katholieke heren gewenste nakomeling van Karel II, Koning van Spanje en Indië, prins van België. François Antoine Agurto, markies van Castanaga, gouverneur, heeft deze kapel geschonken en de eerste steen gelegd met eeuwige wensen'.

In 1844 en 1968 werd de kapel gerestaureerd. De kapel wordt bekroond door een koepel met een koepelgewelf. Ze wordt verlicht door een lantaarntoren op de top en 6 oculi in de flanken.

Bij het begin van de 19e eeuw werd de kapel te klein voor de groeiende bevolking van Waterloo. Ze werd dan ook vergroot, maar niet afdoende. Uiteindelijk werd de eerste steen van het huidige schip in 1855 gelegd, wat opgetrokken werd volgens de plannen van Emile Coulon. Het koor met toren werd wat later toegevoegd volgens de plannen van architect Dumon. Nochtans zou de torenspits tot 1899 op zich lagen wachten.

Binnen wordt het schip door een ribgewelf overkluisd.

De barokke, eikehouten preekstoel werd vermoedelijk door de Antwerpenaar Van Hoof ontworpen. Deze is afkomstig uit de abdij van de Cisterciënzers van Aywiers.

Voor meer info (Franstalig), klik hier.

Jean - Claude AHN: 'Deze kerk heeft stijl en is eenvoudig en mooi. Ze verfraait de hele omgeving en geeft met het hoofdkwartier van Wellington en het huis van toerisme een gezellige sfeer aan het centrum van Waterloo. De rest van de Brusselse steenweg is eerder chaotisch en stijlloos.'