Doorheen de eeuwen werd dit gebouw een luxekasteel.

De hertog van Lichtervelde is de huidige eigenaar.

De erekoer is opmerkelijk, en bevat een mooie kapel uit de 16e eeuw. In deze kapel zijn gebrandschilderde glasramen te zien van Bertrand Van Orley.

Thibaut Fraiteur (door ons vrij vertaald):
' Het kasteel van La Follie in Ecaussinnes-d'Enghien, is aan de rand van het riviertje la Sennette gebouwd. Vroeger heette dit riviertje ruisseau des Ecaussinnes. Een ander riviertje, dat van Feluy komt, heet Ru des Robinettes of Ry met stenen, en nog een ander riviertje komt van het gehucht van Waugenée om in de Sennette over te gaan en door het park van het kasteel te stromen. Het is in Ecaussinnes dat de Sennette bij de bronnen van het bos van Familleureux het plateau verlaat waarvan de Rœulx het hoogtepunt vormt, om een pittoreske weg af te leggen, naar Ronquières, dan naar Clabecq om zich in de Senne te werpen.

Het kasteel in zijn huidge vorm gelijkt niet meer op het kasteel uit het begin van de 16e eeuw. Nochtans zijn bepaalde muren, elementen van het interieur, en vooral de opgravingen uit 1928 verricht Heer Pierre de Lichtervelde bewijzen van een oude geschiedenis. Het is bezezen dat het huidge kasteel grotendeels werd opgebouwd op de basis van het 16e eeuwse kasteel.

Destijds was de brucht van la Follie geflankeerd door 4 ronde hoektorens, verbonden met 3 meter dikke muren. Dit gaf een vierkant grondplan, wat eignelijk nog steeds het geval is. Rond het kasteel was een slotgracht die met water gevuld was, met een ophaalbrug.

Het domein van Ecaussines werd rond 1100 opgericht door Othon d'Ecaussinnes. De Rœulx en Simon de Lalaing volgden hem op.

Englebert d'Enghien, een afstammeling van het machtige feodale huis d'Enghien, huwde in 1364 met Marie de Lalaing, dochter van Simon, Heer van Ecaussinnes. Hij kocht het domein, en herdoopte het in 'Domein de La Follye' in 1366.

Het is ook uit de 14e eeuw dat er 2 Ecaussinnes onstaan: Ecaussinnes Lalaing en Ecaussinnes d'Enghien, beide met hun eigen &oa1000041burcht. De oude burcht bestond uit 4 hoektorens met kantelen en borstweringen, door wat schietgaten doorboord; De ingangspoort was enkel bereikbaar via een ophaalbrug in het midden van de westelijke muur, beschermd door een vierkante toren. In het midden stond een donjon, en het geheel werd omringd door slotgrachten en een poortgebouw aan de buitenkant voor de ophaalbrug. Van deze primitieve burcht zijn er nog wat getuigen over: de zijmuren van 3 meter dik, de wenteltrap in de toren. Onder het kasteel bevinden zich indrukwekkende kelders met gewelven. Daar kan je ook nog de funderingen zien van de vier hoektorens.

Tijdens de 14e eeuw moeten deze kelders bewoonbaar geweest zijn. Getuige daarvan een oude schoorsteen.

Français
English