In de 16e eeuw stond hier zeker reeds een standerdmolen. Een storm werd deze op 27 oktober 1959 teveel, en hij ging tegen de vlakte. Zijn opvolger, de huidige molen, is afkomstig uit Houtave. De staak van deze molen dateert uit maar de staak dateert uit 1796

Hij werd 10 juli 1981 naar de huidige standplaats overgebracht. Dit verliep niet zonder problemen. Bij de ontmanteling te Houtave op 10 maart 1981 wilde de plaatselijke veldwachter met een vuurwapen verhinderen dat de molen werd opgeladen. Vandaar de naam 'Schietsjampettermolen'. Het gerecht moest ingeschakeld worden om de molen te kunnen verplaatsen.

De restauratie duurde tot 1987. Er werden opnieuw (net zoals in Houtave) houten pestelroeden aangebracht, hetgeen een aantal keren geleid heeft tot roedebreuk. In 2003 werd een nieuw prototype houten gevlucht aangebracht: tropisch hardhout (bilinga), versterkt met inox staven en epoxyhars. De gietijzeren askop is nog afkomstig van de molen te Houtave en werd gegoten door Joseph Van Aerschot uit Herentals. Er zijn zeer diepe ashuizen, dit in verband met de pestelroeden die de molen steeds gehad heeft (melding Nico Jurgens, Hoorn). De molen is draaivaardig en wordt in 2007 ook maalvaardig gemaakt.

Achter de toevoeging van deze billinga houtsoort zit een interessante verklaring. Van oudsher heeft men last dat de roeden afbreken (pestelbreuk). Omdat dit niet zonder gevaar is (en uiteraard de molen beschadigd), heeft men (Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap met tesamen met molendeskundigen, architecten, studiebureaus...) na veel studiewerk een oplossing uitgedokterd. Billingahout, versterkt met expoxyhars zou de kans op breuken moeten verkleinen, zonder het principe van de houten molen met voeten te treden. De Schietsjampettermolen is de eerste die hiermee uitgerust werd (met dank aan Karel Van Belleghem).

Voor meer info, zie Molenecho's.

Français
English