Ronde of veelhoekige overstekende uitstulping aan de hoek van een gebouw (ook arkel genoemd), vaak verscheidene verdiepingen opgaand en vaak eindigend op een torenachtige bekroning (zie arkeltorentje). Oorspronkelijk als spietorentje gebouwd, later eerder als sierend element of in de latere Middeleeuwen en in de 16e eeuw ook als altaarnis voor de huiskapel. |