Deze Antwerpse kathedraal is een voorbeeld van Brabantse gotiek uit de Laatgotiek. Ze werd eigenlijk gebouwd rondom een romaanse kerk van 1124. Vandaar dat het grondplan onregelmatigheden vertoont wanneer je het vergelijkt met andere gotische kerken. Met het bouwen van het gotische gedeelte werd begonnen in 1352. Het duurde 170 jaar vooraleer de kerk in zijn huidige vorm voltooid werd. De romaanse kerk werd in 1487 afgebroken. Als bouwmeesters van deze grootste kathedraal uit de Nederlanden noemen we Jacob van Thienen, Peter Appelmans, Jan Tac, Everard van Veeweyden en de families de Waghemakere en Keldermans.

Middenbeuk en kooroverwelving dateren van ca. 1391. De binnenruimte is een uitzonderlijk grote ruimte bestaande uit maar liefst 7 beuken ondersteund door 48 prachtige bundelpijlers. Boven de arcadebogen van het middenschip zien wij een pseudotriforium dat eigenlijk herleid werd tot een borstwering.

In 1420 begon men met het bouwen van de linkertoren die vandaag tot een hoogte van 123 m reikt en die in zijn tijd de hoogste was van de Nederlanden. Deze toren deed dienst als belfort en werd dan ook gefinancierd door de stad Antwerpen. Tot op heden is hij eigendom van de stad. Vandaar dat je soms vlaggen ziet wapperen, hetgeen ongebruikelijk is voor een kerktoren. De rechtertoren of de eigenlijke kerktoren moest groter worden dan de eerste en werd tien jaar later aangevangen in 1430, maar hij werd slechts half afgewerkt. Het hoofdportaal werd bekroond met een prachtige wimperg.

Omdat de kerk werd gebouwd op vrij drassige gronden die toen nog buiten de stad gelegen waren, werd extra zorg besteed aan de fundering van het gebouw. De architect besliste naar verluid om gebruik te maken van koeienhuiden waarop de funderingen geplaatst werden.

Keizer Karel dacht eraan om de kerk nog te vergroten, en legde daarvoor in 1521 de eerste steen, volgens de plannen van Rombout Keldermans en Domien de Waghemakere. Dit kan je vandaag nog zien in het patroon van de straten aan de oostkant van de kerk. In 1533 zorgde een ramzalige brand er voor dat deze plannen nooit werden uitgevoerd. Vooral het rijke interieur werd bijna volledig verwoest.

Enkele jaren later werd de kerk verkozen als bisschopszetel (katheder) voor het dan nieuwe bisdom Antwerpen. Vandaar de benaming kathedraal.

De beeldenstormen van 1566 en 1581 hadden veel schade tot gevolg. Tijdens het Franse bewind (Napoleon) werd de kerk volledig leeggeplunderd. Er was zelfs sprake van om de kerk volledig af te breken. Stadsbouwmeester J.Blom slaagde erin om deze sloopplannen te doen uitstellen zodat de kerk ook dit bewind kon overleven.

In de 19de eeuw werd de kerk bijna gedeeltelijk heringericht qua meubilair. Oude meubelen werden aangekocht uit andere religieuze gebouwen en nieuw neoclassicistisch en neogotisch meubilair werd besteld. Uit deze tijd stammen het koorgestoelte door F.Durlet, verscheidene zijaltaren en tochtportalen. De magnifieke preekstoel dateert nog uit 1713 en is van de hand